Thorismod

Thorismod (Turismodus en latin) est le nom d'un prince gépide vivant vers le milieu du VI^e siècle. Mentionné par Paul Diacre dans son Historia Langobardorum, il est le fils et successeur désigné du roi Thorisind (Turismodus, Turisindi filius). Lors d'un conflit armé avec les Lombards (avant l'an 563/564), il est tué en combat singulier à cheval par le prince Alboïn, fils de Aldoin, roi des Lombards, qui le blesse à mort avec son épée. Sa mort provoque alors le découragement des troupes gépides et la victoire lombarde. C'est son supposé frère Cunimond qui succède à Thorisind^[1].

His Alboin a patre auditis, quadraginta solummodo secum iuvenes tollens, ad Turisindum, cum quo dudum bellum gesserat, regem Gepidorum, profectus est, causamque qua venerat intimavit. Qui eum benigne suscipiens, ad suum convivium invitavit atque ad suam dexteram, ubi Turismodus, eius quondam filius, sedere consueverat, collocavit. Inter haec dum varii apparatus epulas caperent, Turisindus iam dudum sessionem filii mente revolvens natique funus ad animum reducens praesentemque peremptorem eius loco residere conspiciens, alta trahens suspiria, sese continere non potuit, sed tandem dolor in vocem erupit: "Amabilis" inquit "mihi locus iste est, sed persona quae in eo residet satis ad videndum gravis". Tunc regis alter qui aderat filius, patris sermone stimulatus, Langobardos iniuriis lacessere coepit, asserens eos, quia a suris inferius candidis utebantur fasceolis, equabus quibus crure tenus pedes albi sunt similes esse, dicens: "Fetilae sunt equae, quas similatis". Tunc unus e Langobardis ad haec ita respondit: "Perge" ait "in campum Asfeld, ibique procul dubio poteris experiri, quam valide istae quas equas nominas praevalent calcitrare; ubi sic tui dispersa sunt ossa germani quemadmodum vilis iumenti in mediis pratis". His auditis, Gepidi confusionem ferre non valentes, vehementer in iram commoti sunt manifestasque iniurias vindicare nituntur; Langobardi econtra parati ad bellum, omnes ad gladiorum capulos manus iniciunt. Tunc rex a mensa prosiliens, sese in medium obiecit suosque ab ira belloque conpescuit, interminans primitus eum puniri, qui primus pugnam commisisset; non esse victoriam Deo placitam, dicens, cum quis in domo propria hospitem perimit. Sic denique iurgio conpresso, iam deinceps laetis animis convivium peragunt. Sumensque Turisindus arma Turismodi filii sui, ea Alboin tradidit, eumque cum pace incolumem ad patris regnum remisit. Reversus ad patrem Alboin, eius dehinc conviva effectus est. Qui dum cum patre laetus regias delicias caperet, ordine cuncta retulit, quae illi apud Gepidos in Turisindi regia contigissent. Mirantur qui aderant et laudant audaciam Alboin, nec minus attollunt laudibus Turisindi maximam fidem. (PAULI DIACONI HISTORIAE LANGOBARDORUM LIBER PRIMUS).

Sources

• Iordanès, vers 552.
• Paulus Diaconus, Historia Langobardorum, fin du VIII^e siècle.

Liens externes

• (en) Hungary : Gepids
• (la) « PAULI DIACONI HISTORIAE LANGOBARDORUM LIBER PRIMUS »

Notes et références

1. ↑ Paulus Diaconus, Historia Langobardorum (Sources : http://thelatinlibrary.com/pauldeacon/)